چکش شمع دیزل

تجهیزات شمع‌زنی باستانی از نیروی انسانی یا حیوانی برای بلند کردن وزنه‌ها، معمولاً با استفاده از قرقره‌ها، استفاده می‌کردند و سپس وزنه را به انتهای بالایی شمع می‌اندازند. تجهیزات مدرن شمع رانی به طور متفاوتی از هیدرولیک، بخار، دیزل یا نیروی الکتریکی برای افزایش وزن و هدایت شمع استفاده می کنند.

چکش دیزلی

چکش شمع دیزل مدرن یک موتور دیزلی بزرگ دو زمانه است. وزن پیستون است و دستگاهی که به بالای شمع متصل می شود سیلندر است. Piledriving با بالا بردن وزن شروع می شود. معمولاً یک کابل از جرثقیل که راننده شمع را نگه می دارد - این کار هوا را به داخل سیلندر می کشد. سوخت دیزل به داخل سیلندر تزریق می شود. وزن با استفاده از رهاسازی سریع کاهش می یابد. وزن پیستون مخلوط هوا/سوخت را فشرده می کند و آن را تا نقطه اشتعال سوخت دیزل گرم می کند. مخلوط مشتعل می شود و انرژی وزنه در حال سقوط را به سر شمع منتقل می کند و وزن را بالا می برد. افزایش وزن به هوای تازه می‌کشد و این چرخه تا زمانی ادامه می‌یابد که سوخت تمام شود یا توسط خدمه متوقف شود.[12]

قلم ایر براش

از یک کتابچه راهنمای ارتش در مورد چکش‌های شمع‌زنی: راه‌اندازی اولیه چکش مستلزم آن است که پیستون (قوچ) تا نقطه‌ای بلند شود که حرکت به طور خودکار پیستون را آزاد کند و به آن اجازه سقوط بدهد. هنگامی که پیستون می افتد، پمپ سوخت را فعال می کند که مقدار مشخصی از سوخت را در تابه توپ بلوک ضربه تخلیه می کند. سقوط پیستون دریچه های اگزوز را مسدود می کند و فشرده سازی سوخت محبوس شده در سیلندر آغاز می شود. هوای فشرده یک نیروی پیش بار وارد می کند تا بلوک ضربه را محکم در برابر درپوش محرک و شمع نگه دارد. در قسمت پایین تراکم، پیستون به بلوک ضربه برخورد می کند، سوخت را اتمیزه می کند و شمع را در حرکت رو به پایین شروع می کند. بلافاصله پس از برخورد پیستون، سوخت اتمیزه شده مشتعل می شود و انفجار حاصل نیروی بیشتری بر روی شمع در حال حرکت وارد می کند و آن را بیشتر به داخل زمین می برد. واکنش انفجار ناشی از مقاومت شمع، پیستون را به سمت بالا می راند. با بالا آمدن پیستون، دریچه های اگزوز باز می شوند و گازهای خروجی به اتمسفر آزاد می شوند. پس از اینکه پیستون حرکت رو به بالا را متوقف کرد، دوباره بر اثر گرانش سقوط می کند تا چرخه دیگری را شروع کند.