ابزارآلات پنوماتیک

زمستان در راه است، و برای هر کسی که مینیاتور (یا تفنگ یا انواع دیگر مدل‌ها) نقاشی می‌کند، این به یک چیز می‌پردازد: بهتر است تمام آماده‌سازی‌های خود را انجام دهید تا چند ماه آینده به نتیجه برسند. قوطی های اسپری رنگ در سرما خیلی خوب کار نمی کنند. به خصوص در آب و هوای شمالی مانند اینجا در ایلینوی، که می تواند یک مشکل جدی برای علاقمندان باشد. این تنها یک دلیل است که چرا بسیاری از مردم استفاده از قلم ایربراش را انتخاب می کنند.

من چند سالی است که به طور منظم مینیاتور نقاشی می کنم و به اندازه کافی می دانم که بگویم هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری دارم. من انرژی زیادی برای مطالعه صرف کرده‌ام - چگونه یک پرایمر را با قوطی جغجغه‌ای بکار ببریم، چگونه رنگ‌ها را مسدود کنیم، و چگونه می‌توانیم آن لبه‌های برجسته و ترد را بدست آوریم. من هنوز در لعاب دادن خیلی بد هستم. ترکیب مرطوب؟ بدون تاس. اما، حتی در سطح مهارت متوسط ​​من، این یک پیگیری خوب و مراقبه بود - به خصوص در این زمان های سخت. تا حدودی به همین دلیل است که به ایربراش ها اسکله وسیعی داده ام.

البته موضوع دیگر قیمت است. شما به راحتی می توانید بیشتر از یک کنسول بازی نسل بعدی برای تنظیم ایربراش هزینه کنید. آنها همچنین بسیار شکننده هستند و یادگیری نحوه استفاده از آنها می تواند کاری طاقت فرسا باشد. با این وجود، به توصیه یکی از دوستانم، به هر حال یکی را خریدم - واقعاً ارزان. من از اینکه چقدر مفید بوده متعجبم.

تصویر با عنوان Airbrush Step 1

شیلنگ هوا را از کمپرسور هوا به قلم وصل کنید. کمپرسور هوا را نزدیک محل کار خود قرار دهید تا بتوانید به راحتی به آن دسترسی داشته باشید. یک انتهای شیلنگ هوا را روی نازل کناری کمپرسور خود فشار دهید تا محکم شود. نازل بلند هوا را در پایین قلم ایربراش پیدا کنید و انتهای دیگر شلنگ را روی آن فشار دهید. مطمئن شوید که شیلنگ محکم قرار می گیرد وگرنه برس هوا فشار مناسبی را دریافت نمی کند.
بسیاری از ایر براش ها در کیت هایی فروخته می شوند که شامل یک کمپرسور هوا و شلنگ کوچک است. برای کیت های براش هوا به فروشگاه های سرگرمی یا آنلاین نگاه کنید.
تصویر با عنوان Airbrush Step 2

قلم ایر براش

قبل از اینکه رنگ خود را در ایربراش قرار دهید، آن را در سینی مخلوط کن نازک کنید. رنگ خیلی ضخیم است که مستقیماً در ایربراش شما قرار نمی گیرد و به راحتی روی کار شما اعمال نمی شود. مقدار کمی رنگ را در یک ظرف همزن بریزید و به مقدار مساوی تینر رنگ اضافه کنید. رنگ و تينر رنگ را با هم هم بزنيد تا قوام تينر رنگ ساده به دست آيد. به افزودن رنگ بیشتر یا نازک‌تر ادامه دهید تا زمانی که به اندازه کافی نازک شود تا بتوان از آن استفاده کرد.
اگر از رنگ های اکریلیک استفاده می کنید، می توانید از آب برای رقیق کردن رنگ خود استفاده کنید.
اگر از رنگ لعاب یا لاک استفاده می کنید، به ترتیب از تینر رنگ یا تینر لاک استفاده کنید.
نسبت بین رنگ و تینر به برند و پایه رنگ بستگی دارد. به بسته بندی رنگ نگاه کنید تا مشخص کنید که چقدر نازک کننده نیاز دارید.
هشدار: در محیطی با تهویه مناسب کار کنید یا از ماسک تنفسی استفاده کنید زیرا رقیق کننده رنگ می تواند بخارهای مضر ایجاد کند.

ایربراش یک ابزار خلاقانه قدرتمند است که می تواند به تنهایی به عنوان یک بیانیه هنری بایستد یا در یک "جعبه ابزار" خلاق موجود گنجانده شود تا لایه ای غنی از تکنیک های متنوع تولید کند.

اگرچه یادگیری ایربراش ساده است، اما تسلط بر تمام نکات ظریف ابزار ممکن است یک عمر طول بکشد. هرچه عملکرد ایربراش بهتر درک شود، تجربه کاربر رضایت‌بخش‌تر خواهد بود. تمرین، صبر و پشتکار کلیدی است.

مانند پرتوی از چراغ قوه، یک ایربراش رنگ مایع را به شکل مخروط اتمیزه می کند. رنگ اسپری از نوک ایربراش بیرون می آید. این شروع مخروط رنگ است و محکم و شدید است. فوراً فن‌ها را از نوک ایربرس خارج کنید و لبه مخروط رنگ به تدریج با لبه نرم‌تر و نرم‌تر مشخص می‌شود.

قلم ایر براش

پاشش ایربراش
Airbrushing رقصی بین اندازه سوزن/نازل، فشار هوا (اندازه گیری شده با PSI) و ضخامت رنگ مایع در حال پاشش است. بسیاری از مشکلاتی که هنگام یادگیری ایربراش با آن مواجه می‌شوند، ناشی از عدم تطابق اندازه، PSI و ضخامت رنگ است. به همین دلیل است که اکیداً توصیه می شود ایربراش را با رنگی که برای ایربراش طراحی شده است یاد بگیرید. محصولات طراحی شده برای ایر براش دارای اندازه رنگدانه مناسب، ویسکوزیته و افزایش دهنده جریان هستند که برای عملکرد بهتر طراحی شده اند. تلاش برای مخلوط کردن پودر و مایعات یا خمیرهای رقیق کننده برای یک روز. مخلوط کردن نیاز به تمرین فریبنده ای دارد. رنگ‌های یکدست همیشه با جزئیات ظریف‌تر و دقیق‌تر از فلز و مروارید اسپری می‌شوند. این به دلیل اندازه ذرات براق است.

دست نر در حالی که اسپری می‌کند، ایربرس Eclipse CS تغذیه دوگانه Iwata Gravity را در دست گرفته است.
Airbrush ابزاری است که توسط سازندگان و سازندگان برای اعمال رنگ بر روی سطح استفاده می شود. کاربران Airbrush اکریلیک را روی پلاستیک، آرایش روی پوست، آبرنگ روی کاغذ و موارد دیگر اسپری می کنند.

قلم ایر براش

هنگامی که به یک کمپرسور هوا متصل می شود، یک ایر براش مایع را به قطرات ریز می شکند. به این اتمیزاسیون می گویند. اتمیزه کردن، ترکیبات، پوشش‌ها و شیب‌هایی بدون درز ایجاد می‌کند که یک برس رنگ استاندارد فقط می‌تواند رویای آنها را ببیند.

ایروبراش های ایواتا به دلیل اتمیزه شدن و اسپری عالی شناخته شده اند. ما طراحی متفکرانه را با اجزای ظریف و مواد اولیه با کیفیت بالا ترکیب می کنیم تا بهترین ابزار خلاقانه را بسازیم.

برخی از ایربراش های ما برای استفاده های بسیار خاص بهترین هستند در حالی که برخی دیگر چند کاره هستند. ما ایربراش های خود را به 5 روش برای اسپری دسته بندی می کنیم که هر کدام دارای گزینه های فراوانی هستند. بنابراین مطمئناً یک ایربراش ایواتا را پیدا خواهید کرد که برای شما مناسب است.

انواع قلم ایربراش نکاتی که هنگام خرید اولین ایربراش باید بدانید:
Airbrushing به سادگی یک تکنیک نقاشی است که شامل استفاده از یک واحد هواکش (ایربراش) برای پاشیدن مه رنگ بر روی سطح است.

در اینجا چند نکته وجود دارد که باید بدانید تا ایربراش مناسب برای نیازهای خود را انتخاب کنید:

نوع کنترل

همه ایربراش ها با یک ماشه کار می کنند، اگرچه ماشه در برخی موارد متفاوت عمل می کند. ایربراش ها را می توان بر اساس نوع کنترل به 4 دسته طبقه بندی کرد:
1. دو عمل یا کنترل مستقل دوگانه.
2. کنترل خودکار یا دوگانه وابسته.
3. ایرباش نوع دستگیره تپانچه.
4. ایربراش تک عمل.

با احتراق

انرژی خود را از گاز (مثلاً پروپان) و انفجار هوا در یک سیلندر کوچک تامین می کند. پیستون مستقیماً میخ را فشار می دهد و هیچ قسمت چرخشی وجود ندارد.

قلم ایربراش

برقی

در یکی از انواع میخکوب برقی، یک موتور الکتریکی دوار به تدریج فنر قدرتمندی را فشرده می کند و ناگهان آن را آزاد می کند.[نیازمند منبع]

برقی برقی

در اینجا یک شیر برقی یک پیستون فلزی را به حرکت در می آورد که یک میله جلوی بلند دارد که میخ را به حرکت در می آورد.

شیر برقی تمایل دارد پیستون یا پرتابه را به سمت وسط شیر برقی جذب کند. اگر از یک سری شیر برقی استفاده شود (که میخکوب را به نوعی تفنگ سیم پیچ تبدیل می کند)، برای بدست آوردن قدرت بیشتر، وقتی پیستون به وسط شیر برقی رسید، هر شیر برقی باید خاموش شود. در تفنگ های سیم پیچ چند شیر برقی، یک انفجار کوتاه قدرت از یک خازن بزرگ (یک خازن متصل به هر شیر برقی) در زمان مناسب برای به حرکت درآوردن پیستون یا پرتابه می آید. برای اطلاعات بیشتر به Coilguns برای پرتابه های فرومغناطیسی مراجعه کنید.

میخکوب سنجاق

میخکوب سنجاق نوعی تفنگ میخکوبی است که بست های ساده پین ​​مانند را به عنوان جایگزینی برای میخ های پایانی حرکت می دهد.

میخکوب های پین اغلب در قالب سازی مبلمان، کابینت ها و آسیاب های داخلی استفاده می شوند. آنها همچنین می توانند به عنوان اتصال دهنده های موقت برای قطعات با اشکال نامنظم که نگه داشتن آنها با یک گیره ایمن غیرممکن است، کار کنند. جک چکش

از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد

پرش به ناوبری پرش به جستجو

برای دیگر کاربردها، جک چکش (ابهام‌زدایی) را ببینید.

این متن به منابع بیشتری برای معتبر بودن نیاز دارد. لطفاً با افزودن نقل قول به منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. اطلاعات بدون مرجع ممکن است مشکل ایجاد کرده و پاک شوند.

یافتن منابع: "Jackhammer" - اخبار · روزنامه ها · کتاب ها · محقق · JSTOR (دسامبر 2008) (با نحوه و زمان حذف این پیام الگو آشنا شوید)

یک آچار ضامن دار بادی بسیار شبیه به آچارهای ضامن دار دستی است که دارای درایو مربعی یکسانی است، اما یک موتور هوا برای چرخاندن درایو سوکت به آن متصل شده است. با کشیدن ماشه موتوری فعال می شود که درایو سوکت را می چرخاند. یک سوئیچ برای تغییر جهت چرخش درایو سوکت ارائه شده است.[1]

این نوع آچار قدرت بیشتر برای سرعت و کمتر برای گشتاور طراحی شده است. اگر سطح بالایی از گشتاور مورد نظر باشد باید از آچار ضربه ای استفاده شود.

قلم ایر براش

یک چکش قدرتی

آهنگری که با چکش قدرتی 50 کیلوگرمی کار می کند

چکش‌های قدرتی چکش‌های آهنگری مکانیکی هستند که از یک منبع برق یا بخار برای بالا بردن چکش برای ضربه زدن استفاده می‌کنند و آن را بر روی کاری که در حال چکش زدن است سرعت می‌دهند. به آنها چکش آهنگری با قالب باز نیز گفته می شود. آنها از اواخر دهه 1880 توسط آهنگران، تیغ‌سازان، فلزکاران و سازندگان استفاده می‌شدند و جایگزین چکش‌های مسافرتی شدند.

تجهیزات شمع‌زنی باستانی از نیروی انسانی یا حیوانی برای بلند کردن وزنه‌ها، معمولاً با استفاده از قرقره‌ها، استفاده می‌کردند و سپس وزنه را به انتهای بالایی شمع می‌اندازند. تجهیزات مدرن شمع رانی به طور متفاوتی از هیدرولیک، بخار، دیزل یا نیروی الکتریکی برای افزایش وزن و هدایت شمع استفاده می کنند.

چکش دیزلی

چکش شمع دیزل مدرن یک موتور دیزلی بزرگ دو زمانه است. وزن پیستون است و دستگاهی که به بالای شمع متصل می شود سیلندر است. Piledriving با بالا بردن وزن شروع می شود. معمولاً یک کابل از جرثقیل که راننده شمع را نگه می دارد - این کار هوا را به داخل سیلندر می کشد. سوخت دیزل به داخل سیلندر تزریق می شود. وزن با استفاده از رهاسازی سریع کاهش می یابد. وزن پیستون مخلوط هوا/سوخت را فشرده می کند و آن را تا نقطه اشتعال سوخت دیزل گرم می کند. مخلوط مشتعل می شود و انرژی وزنه در حال سقوط را به سر شمع منتقل می کند و وزن را بالا می برد. افزایش وزن به هوای تازه می‌کشد و این چرخه تا زمانی ادامه می‌یابد که سوخت تمام شود یا توسط خدمه متوقف شود.[12]

قلم ایر براش

از یک کتابچه راهنمای ارتش در مورد چکش‌های شمع‌زنی: راه‌اندازی اولیه چکش مستلزم آن است که پیستون (قوچ) تا نقطه‌ای بلند شود که حرکت به طور خودکار پیستون را آزاد کند و به آن اجازه سقوط بدهد. هنگامی که پیستون می افتد، پمپ سوخت را فعال می کند که مقدار مشخصی از سوخت را در تابه توپ بلوک ضربه تخلیه می کند. سقوط پیستون دریچه های اگزوز را مسدود می کند و فشرده سازی سوخت محبوس شده در سیلندر آغاز می شود. هوای فشرده یک نیروی پیش بار وارد می کند تا بلوک ضربه را محکم در برابر درپوش محرک و شمع نگه دارد. در قسمت پایین تراکم، پیستون به بلوک ضربه برخورد می کند، سوخت را اتمیزه می کند و شمع را در حرکت رو به پایین شروع می کند. بلافاصله پس از برخورد پیستون، سوخت اتمیزه شده مشتعل می شود و انفجار حاصل نیروی بیشتری بر روی شمع در حال حرکت وارد می کند و آن را بیشتر به داخل زمین می برد. واکنش انفجار ناشی از مقاومت شمع، پیستون را به سمت بالا می راند. با بالا آمدن پیستون، دریچه های اگزوز باز می شوند و گازهای خروجی به اتمسفر آزاد می شوند. پس از اینکه پیستون حرکت رو به بالا را متوقف کرد، دوباره بر اثر گرانش سقوط می کند تا چرخه دیگری را شروع کند.

فهرست

1 تاریخچه

2 نوع

2.1 چکش دیزلی

2.2 سیستم های سرب سفر عمودی

2.3 چکش هیدرولیک

2.4 پرس هیدرولیک

2.5 درایور شمع ارتعاشی / استخراج کننده

3 دکل شمع بندی

4 اثرات زیست محیطی

5 همچنین ببینید

6 مراجع

7 پیوندهای خارجی

تاریخ

ماکت راننده شمع روم باستان که در ساخت پل های راین سزار (55 قبل از میلاد) استفاده شد

راننده شمع قرن 18، از Abhandlung vom Wasserbau an Strömen، 1769

ادعاهای زیادی در مورد اختراع شمع گردان وجود دارد. نقاشی مکانیکی از یک راننده شمع در اوایل سال 1475 در رساله Trattato di Architectura فرانچسکو دی جورجیو مارتینی ظاهر شد.[4] همچنین، چندین مخترع برجسته دیگر - جیمز نسمیت (پسر الکساندر نسمیت)، که در سال 1845 یک راننده شمع بخار را اختراع کرد، [5] ساعت ساز جیمز والوئه، [6] کنت جیووان باتیستا گازولا، [7] و لئوناردو داوینچی. 8] - همه آنها را اختراع دستگاه دانسته اند. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دستگاه مشابهی در ساخت کرانوگ‌ها در اوک‌بانک و دریاچه تای در اسکاتلند در اوایل 5000 سال پیش استفاده شده است.[9] در سال 1801 جان رنی با یک راننده شمع بخار در بریتانیا آمد.[10] اوتیس تافتز با اختراع راننده شمع بخار در ایالات متحده اعتبار دارد.[11]

انواع

راننده شمع، 1917

تجهیزات شمع‌زنی باستانی از نیروی انسانی یا حیوانی برای بلند کردن وزنه‌ها، معمولاً با استفاده از قرقره‌ها، استفاده می‌کردند و سپس وزنه را به انتهای بالایی شمع می‌اندازند. تجهیزات مدرن شمع رانی به طور متفاوتی از هیدرولیک، بخار، دیزل یا نیروی الکتریکی برای افزایش وزن و هدایت شمع استفاده می کنند.

انواع ابزار پنوماتیک

ابزارهای بادی اشکال و اشکال مختلفی دارند، از جمله ابزارهای دستی کوچک و بزرگ.

رایج ترین انواع ابزارهای پنوماتیک عبارتند از:

جغجغه بادی

ایربراش

چکش بادی ( آهنگری )

چکش بادی (راننده شمع)

آسیاب زاویه ای[6]

دستکاری پس انداز[6]

آچار ضربه ای[6]

تفنگ میخکوبی

جک چکش[6]

چکش پنوماتیک[4]

مته پنوماتیک[4]

جک پنوماتیک (دستگاه)

لرزاننده رنگ پنوماتیک[7]

پرچ پنوماتیک[4]

سندرز[6]

سندبلستر

قیچی

رنگ پاش

چکش پرچین

جرمگیر سوزن

برندهای رایج

شیکاگو پنوماتیک

Kirloskar[8] پنوماتیک

AIMCO

ایرکات

گروه ابزار Apex

اطلس کوپکو

ZIPP GROUP

کمبل هاسفلد

3M

پنوماتیک چین

Compair Broomwade Ltd

صنعتگر

شرکت DeVilbiss Air Power

فستو

هاسکی (ابزار)

اینگرسول-رند

جت

کوبالت (ابزار)

ابزارهای مک

استاد نخل

ماکیتا

ابزار Matco

اوزاکا

پاتکو ابزار هوا

پورتر-کابل

سیستم های گشتاور RAD

ضربه محکم و ناگهانی در

ابزار ZIPP

کاتاشی

SUMAKE

Nex Flow

ابزار جهانیآچار برق

از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد

(تغییر مسیر از جغجغه هوایی)

پرش به ناوبری پرش به جستجو

آچار برقی نوعی آچار است که از ابزاری غیر از نیروی انسانی نیرو می گیرد. یک منبع تغذیه معمولی هوای فشرده است. دو نوع اصلی آچار برقی وجود دارد: آچار ضربه ای و آچار ضامن دار بادی یا آچار ضامن دار پنوماتیکی.[1]